ម្ជូរព្រឹក្ស

ម្ជូរព្រឹក្ស​​ ឬ ស្លឹកជូរ ឬ សណ្ដាន់ទេស មានឈ្មោះភាសាអង់គ្លេសថា Rosella, Jamaican sorel, Roselle, Rozelle, Sorrel, Red sorrel, Kharkade, Karkade, Vinuela, Cabitutu មានឈ្មោះវិទ្យាសាស្ត្រថា  Hibiscus sabdariffa Linn. ក្នុងអម្បូរ MALVACEAE ។

ម្ជូរព្រឹក្ស
ចំណាត់ថ្នាក់វិទ្យាសាស្រ្ត
អាណាចក្រៈ	Plantae
(unranked)	Angiosperms
(unranked)	Eudicots
(unranked)	Rosids
លំដាប់	Malvales
អម្បូរ	Malvaceae
ពួក	Hibiscus
ប្រភេទ	H. sabdariffa
ឈ្មោះទ្វេនាម Hibiscus sabdariffa L.

មាតិកា

១.លក្ខណៈរុក្ខសាស្រ្ត

២.ឈ្មោះជាភាសាផ្សេងទៀតរបស់ម្ជូរព្រឹក្ស

៣.អត្ថប្រយោជន៍របស់ម្ជូរព្រឹក្ស

៤.តម្លៃអាហារូបត្ថម្ភក្នុង 100 ក្រាម

១.លក្ខណៈរុក្ខសាស្រ្ត

-ដើមម្ជូរព្រឹក្ស

រូបទី1

ម្ជូរព្រឹក្សជាតិណជាតិ ឬ ចុល្លព្រឹក្ស មានកម្ពស់ពី 50- 180 សង់ទីម៉ែត្រ មានច្រើនពូជធា ។ ដើមនិងមែករបស់វាមានពណ៌ក្រហមក្រមៅ ។

ម្ជូរព្រឹក្សបន្តពូជដោយការដាំគ្រាប់ ។

-ស្លឹកម្ជូរព្រឹក្ស

រូបទី2

ម្ជូរព្រឹក្សមានស្លឹកទោល មានសណ្ថានដូចបាតដៃម្រាម 3  ឬ ម្រាម 5 រាងទ្រវែង ចុងស្រួចរលែម ។ គែមស្លឹកដូចធ្មេញរណារ ចំណែកទំហំនិងប្រវែងស្រដៀងគ្នាគឺប្រហែល 8-15 សង់ទីម៉ែត្រ ឯមែកមានប្រវែងប្រហែល 5 សង់ទីម៉ែត្រ ។

-ផ្កាម្ជូរព្រឹក្ស

រូបទី3

ម្ជូរព្រឹក្សជាផ្កាទោល ចេញផ្កាតាមចម្ពាមស្លឹកនិងមានត្របកផ្កាពណ៌ផ្កាឈូក ឬពណ៌លឿង នៅ    ចំកណ្ដាលផ្កាមានពណ៌ចាស់ជាង គឺពណ៌ឈាមជ្រូក  ។​

ផ្កាមានកេសរឈ្មោលភ្ជាប់គ្នាជាបំពង់ ។ ទងផ្កាមានប្រវែងខ្លី មានស្លឹកតូចៗ មានរាងទ្រវែងនិងចុងស្រួច ។ ត្របកមានពី 8-12 ។ កន្សោមត្របកផ្កាដុះជាប់គ្នាក្ដោបគ្រាប់មានពណ៌ក្រមៅនិងស្រួយ ។ ពេលផ្ការីកនឹងមានខ្សែពុះចំកណ្ដាល មានប្រវែង 6 សង់ទីម៉ែត្រ ។

រូបទី4

-ផ្លែម្ជូរព្រឹក្ស

 នឹង​ ទី5

ផ្លែរបស់វាមានរាងទ្រវែង មានចុងស្រួច ប្រវែង 2.5 សង់ទីម៉ែត្រ ។ ពេលខ្ចីមានពណ៌បៃតង ពេលចាស់ពណ៌ក្រមៅ ដែលពេលក្រៀមបែកចេញជា  5 ឆែក ដោយនៅក្នុងផ្លែមានគ្រាប់ពណ៌ត្នោត មានសណ្ឋានស្រដៀងនឹងក្រលៀន មានចំនួនប្រហែល 30-35 គ្រាប់និងមានត្របកពណ៌ឈាមជ្រូក ក្ដោបផ្លែ ដែលយើងហៅថា​នោប (Calyx) ឬដែលមនុស្សភាគច្រើនយល់ថាជាផ្កាម្ជូរព្រឹក្សនោះឯង ។

មាតិកា

១.លក្ខណៈរុក្ខសាស្រ្ត

២.ឈ្មោះជាភាសាផ្សេងទៀតរបស់ម្ជូរព្រឹក្ស

៣.អត្ថប្រយោជន៍របស់ម្ជូរព្រឹក្ស

៤.តម្លៃអាហារូបត្ថម្ភក្នុង 100 ក្រាម

១.លក្ខណៈរុក្ខសាស្រ្ត

-ដើមម្ជូរព្រឹក្ស

ម្ជូរព្រឹក្សជាតិណជាតិ ឬចុល្លព្រឹក្ស មានកម្ពស់ពី 50- 180 សង់ទីម៉ែត្រ មានច្រើនពូជធា ។ ដើមនិង មែករបស់វាមានពណ៌ក្រហមក្រមៅ ។

ម្ជូរព្រឹក្សបន្តពូជដោយការដាំគ្រាប់ ។

-ស្លឹកម្ជូរព្រឹក្ស

ម្ជូរព្រឹក្សមានស្លឹកទោល មានសណ្ថានដូចបាតដៃម្រាម 3  ឬ ម្រាម 5 រាងទ្រវែង ចុងស្រួចរលែម ។ គែមស្លឹកដូចធ្មេញរណារ ចំណែកទំហំនិងប្រវែងស្រដៀងគ្នាគឺប្រហែល 8-15 សង់ទីម៉ែត្រ ឯមែកមានប្រវែងប្រហែល 5 សង់ទីម៉ែត្រ ។

-ផ្កាម្ជូរព្រឹក្ស

ម្ជូរព្រឹក្សជាផ្កាទោល ចេញផ្កាតាមចម្ពាមស្លឹកនិងមានត្របកផ្កាពណ៌ផ្កាឈូក ឬពណ៌លឿង នៅ    ចំកណ្ដាលផ្កាមានពណ៌ចាស់ជាង គឺពណ៌ឈាមជ្រូក  ។​

ផ្កាមានកេសរឈ្មោលភ្ជាប់គ្នាជាបំពង់ ។ ទងផ្កាមានប្រវែងខ្លី មានស្លឹកតូចៗ មានរាងទ្រវែងនិងចុងស្រួច ។ ត្របកមានពី 8-12 ។ កន្សោមត្របកផ្កាដុះជាប់គ្នាក្ដោបគ្រាប់មានពណ៌ក្រមៅនិងស្រួយ ។ ពេលផ្ការីកនឹងមានខ្សែពុះចំកណ្ដាល មានប្រវែង 6 សង់ទីម៉ែត្រ ។

 -ផ្លែម្ជូរព្រឹក្ស

ផ្លែម្ជូរព្រឹក្ស

ផ្លែរបស់វាមានរាងទ្រវែង មានចុងស្រួច ប្រវែង 2.5 សង់ទីម៉ែត្រ ។ ពេលខ្ចីមានពណ៌បៃតង ពេលចាស់ពណ៌ក្រមៅ ដែលពេលក្រៀមបែកចេញជា  5 ឆែក ដោយនៅក្នុងផ្លែមានគ្រាប់ពណ៌ត្នោត មានសណ្ឋានស្រដៀងនឹងក្រលៀន មានចំនួនប្រហែល 30-35 គ្រាប់និងមានត្របកពណ៌ឈាមជ្រូក ក្ដោបផ្លែ ដែលយើងហៅថា​នោប (Calyx) ឬដែលមនុស្សភាគច្រើនយល់ថាជាផ្កាម្ជូរព្រឹក្សនោះឯង ។

គ្រាប់ម្ជូរព្រឹក្ស

២.ឈ្មោះជាភាសាផ្សេងទៀតរបស់ម្ជូរព្រឹក្ស

-ភាសាចិនៈ ម៉ីគុយជា (玫瑰茄)

-ភាសាជប៉ុនៈ រ៉ូហ្សិរឹ (ローゼル )

-ភាសាថៃៈ ក្រាចៀបព្រាវ/ ក្រាចៀបឌែង (กระเจี๊ยบเปรี้ยว/กระเจี๊ยบแดง)

៣.អត្ថប្រយោជន៍របស់ម្ជូរព្រឹក្ស

ម្ជូរព្រឹក្សមានសារធាតុ Anthocyanin និង  Pholyphynosls គឺ Protocatechuin Acid ដែលមានសារធាតុអុកស៊ីត​កម្ម ជួយបង្ការជំងឺមហារីក, ជួយពន្យារភាពចាស់ និងជួយឲ្យសរសៃឈាមទន់ ។

ក្រៅពីនេះម្ជូរព្រឹក្សក៏អាចធ្វើជាភេសជ្ជៈបានដែរ ជួយឲ្យអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ ព្រោះវាមានសារធាតុអាស៊ីតស៊ីឌ្រិច ។

ប្រភពឯកសារៈវេបសាយបរទេស

ប្រភពរូបភាពៈGoogle